ایران شرقی/
«نورمحمد خامانوف» سفیر سابق ترکمستان در ترکیه که در حال حاضر در اتریش بسر می‌برد، رهبریت گروه مخالفین ترکمنستان را برعهده دارد. این مخالف 72 ساله ترکمن غیابا به اتهام کودتا برای بدست گرفتن قدرت در زمان نیازاف در سال 2002 به حبس ابد محکوم شده است و بتازگی در یادداشتی در پایگاه تحلیلی "سنتر" به بیان آنچه که در ترکمنستان امروز می‌گذرد، پرداخته است.
در این یادداشت می‌خوانیم: «قربانقلی بردی محمداف» می‌تواند بدون نگرانی و با آرامش خیال در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 حضور یابد و پیروز قطعی آن نیز گردد. زیرا طبق اصلاحیه‌ای که در قانون اساسی این کشور در سال 2016 انجام داد، وی می‌تواند برای مدت نامحدودی در پست ریاست جمهوری باقی بماند و بدون شک وی حداقل 92 درصد آرا را نیز کسب خواهد کرد. این در حالیست که او از بدنام ترین دیکتاتورهای جهان است و از 10 سال قبل که وی در این مقام زمام امور کشور را در دست دارد، هیچگونه تغییری در ترکمنستان انجام نشده است و در حال حاضر، مقایسه ترکمنستان و کره شمالی، قیاس درستی است.
زمانی که بردی محمداف در پست ریاست جمهوری قرار گرفت، او وعده داد تا تغییراتی را در سیستم آموزشی کشور، تامین مسائل اجتماعی و حقوق بازنشستگان انجام دهد، مخالفین رژیم در یکسال اول سکوت کردند و هیچ اعتراضی نکردند زیرا منتظر نتیجه بودند ولی بعدا متوجه شدند که همه این وعده ها ظاهری بوده و هیچ تغییری انجام نخواهد شد.
در انتخابات سال 2012 مخالفان شرایط خود را برای حضور در انتخابات اعلام کردند که اولا باید شرایط انتخابات بیطرفانه از طرف جامعه بین‌المللی تضمین شده باشد و دوم اینکه حکم زندانی بنده بعنوان یک مخالف سیاسی نیز لغو گردد. اما دولت این شرایط را نپذیرفت و تمامی وعده‌های بردی محمداف مبنی بر حضور مخالفین در انتخابات عملا صورت نگرفت. اکنون نیز که وی قدرت خود را ثابت کرده است، دیگر حاضر به سپردن وعده‌هایی برای برگزاری انتخابات آزاد به جامعه بین‌المللی نیست.
این پشت کردن بردی محمد اف در حالی قوت بیشتری می‌گیرد که ما همواره متکی به غرب بودیم و هنوز هم به ایجاد دموکراسی امیدواریم ولی در حال حاضر موقعیت ترکمنستان تفاوتی با کره شمالی ندارد. سیاستمداران غربی در رابطه با وضعیت اقتصادی ترکمنستان نگاه نامناسبی دارند و جایگزینی به جای روسیه برای منابع طبیعی گاز پیدا نمی‌کنند به همین دلیل حمایت از مخالفین به حداقل خود رسیده است.
در انتخابات پیش رو که قرار است، 3 حزب دیگر از جمله حزب کشاورزی نیز با بردی محمد اف رقابت کنند، گرچه اثری در نتیجه انتخابات نخواهد داشت، اما در نگاهی کلان نگر، موضوعی مثبت تلقی می‌شود. زمانی ترکیه آتاتورک هم همین وضعیت را داشت و تنها یک حزب کل سیستم سیاسی را کنترل میکرد. اما بعدها احزاب دیگری هرچند ظاهری ایجاد شدند و همین مسئله رفته رفته باعث شکلگیری حیات تازه سیاسی در ترکیه بود که امروز وضعیت مطلوب دموکراسی در آنجا را شاهد هستیم.
اما به لحاظ تاثیر این احزاب در انتخابات 2017، روسای آنها افرادی ناشناس بوده و احتمالا کمتر از 2 درصد مجموع آرا را کسب خواهند کرد زیرا اکثر افراد سرشناس و مخالف واقعی سیاسی از سال 2007 یا در تبعید خود خواسته بسر میبرند و یا در زندان روزگار میگذرانند.
بردی محمداف هیچ برنامه ای برای خروج از بحران ندارد همه وعده و وعیدهای او پوچ و توخالی هستند. برنامه های او شعارهای زمان اتحاد شوروی را در ذهن تداعی می‌کند که می‌گفتند" تقویت می‌کنیم" "بهبود می بخشیم" " باز می‌کنیم" ام در عمل هیچ حاصلی در زندگی مردم ایجاد نمی‌شود و این کلام رئیس جمهور نیز بی معنا و پوچ است که روستاهای ما استاندارد زندگی شهری را دارند. این روستاها در ترکمنستان در زمان اتحاد شوروی امکانات بهتری را داشتند ولی حالا همین روستاها نیمه ویران شده و مردم حتی پول برای تعمیر ساده هم ندارند. بودجه دولت ترکمن برای مردم هزینه نمی‌شود بلکه برای ساخت اماکنی استفاده می‌شود که تنها در ظاهر کاربرد دارد اما در واقعیت سودی برای هیچکسی نخواهد داشت.
این وضعیت در حالیست که حتی بعد از بردی محمد اف نیز امیدی به بهبود آن نیست. بردی محمداف خانواده بزرگی شامل 3 دختر  یک پسر دارد. پسرش سال قبل به عضویت مجلس در آمد که معلوم است به چه منظوری به این پست نائل شده است. همزمان از نوه 14 ساله وی نیز در برخی محافل بعنوان یکی از کاندیدای قدرت گیری در آینده نیز یاد می‌کنند موضوعی که با توجه به علاقه بردی محمداف به وی دور از ذهن نیست.
این وضعیت در حالیست که دامادها و خواهران رئیس جمهور فعلی نیز اقتصاد ترکمن را کاملا کنترل می‌کنند حتی در سالهای اخیر نیز مباحث آموزشی نیز در دست یکی از خواهران بردی محمد اف افتاده که نتیجه آنرا در سالهای اخیر نیز شاهد هستیم.
از جمله کارهای بردی محمداف که وی بر روی آن تمرکز بالایی نیز قرار داده است، تجهیز منطقه گردشگری آوازه است. این کار وی نیز کاملا ظاهر سازی بوده و دستاوردی برای هیچکدام یک از مردمان منطقه نخواهد داشت. اصولا در وضعیت فعلی اصلا ویزایی برای گردشگر خارجی بصورت روتین صادر نمیشود همچنان که در یکسال اخیر، ترکمنستان با بحران کمبود مواد غذایی مواجه بوده و همین جمعیت اندک هم از کمبودهای اساسی رنج می‌برند و دستگاه امنیتی و قوه قهریه بردی محمد اف نیز اجازه هیچگونه اعتراضی را به آنان نداده و نخواهد داد.
با توجه به این وضعیت، انتخابات ریاست جمهوری ترکمنستان در سال 2017 نتنها چالشی برای بردی محمد اف نخواهد داشت، بلکه بنابر نتیجه آن، وی خود را بیش از هر زمانی قدرتمند دانسته و به سیاست‌های ضد توسعه مدارانه خود ادامه خواهد داد. موضوعی که حداقل برای یک دهه آینده امیدی به اصلاح آن نیست.