روابط میان پاکستان و آمریکا از زمان استقلال پاکستان تاکنون، نمونه‌ای از دیپلماسی پیچیده و عمل‌گرایانه در روابط بین‌الملل محسوب می‌شود. این روابط در دهه‌های گذشته، تحت تأثیر عواملی چون جنگ سرد، مبارزه با تروریسم و تحولات افغانستان قرار داشته و در سال‌های اخیر وارد مرحلۀ تازه‌ای شده است. تحولات سریع جهانی و منطقه‌ای، از جمله تشدید رقابت قدرت‌ها، درگیری‌های منطقه‌ای و تغییر رویکردهای دیپلماتیک، این پرسش را مطرح کرده که آیا روابط واشنگتن و اسلام‌آباد در حال تبدیل شدن به نوعی مشارکت راهبردی پنهان است یا خیر؟

بازتعریف روابط پاکستان و آمریکا؛ جلوۀ جدید توازن‌گرایی در سیاست خارجی پاکستان

در بستر پیچیده و متحول نظام بین‌الملل معاصر، تعاملات میان قدرت‌های بزرگ و بازیگران منطقه‌ای همواره دارای ابعاد آشکار و پنهان بوده و نقش مهمی در شکل‌دهی به معادلات ژئوپلیتیکی ایفا می‌کند. یکی از مصادیق قابل توجه در این زمینه، پویایی روابط میان آمریکا و پاکستان است؛ روابطی که به‌رغم نوسان‌های ظاهری، همواره آمیخته‌ای از همکاری‌های نهان و مشارکت‌های راهبردی پنهان به شمار می‌آید. بررسی چنین شراکت‌هایی، از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا پیامدهای آن فراتر از مرزهای دو کشور بوده و بر توازن قدرت در جنوب و جنوب‌غرب آسیا تأثیرگذار خواهد بود.

روابط میان پاکستان و آمریکا از زمان استقلال پاکستان تاکنون، نمونه‌ای از دیپلماسی پیچیده و عمل‌گرایانه در روابط بین‌الملل محسوب می‌شود. این روابط در دهه‌های گذشته، تحت تأثیر عواملی چون جنگ سرد، مبارزه با تروریسم و تحولات افغانستان قرار داشته و در سال‌های اخیر وارد مرحلۀ تازه‌ای شده است. تحولات سریع جهانی و منطقه‌ای، از جمله تشدید رقابت قدرت‌ها، درگیری‌های منطقه‌ای و تغییر رویکردهای دیپلماتیک، این پرسش را مطرح کرده که آیا روابط واشنگتن و اسلام‌آباد در حال تبدیل شدن به نوعی مشارکت راهبردی پنهان است یا خیر؟

در نوشتار حاضر سعی شده تا ابتدا به زمینه‌های اصلی نزدیکی آمریکا و پاکستان طی حداقل 2 سال گذشته و روایت‌های موجود نسبت به این موضوع پرداخته شود و سپس پیامدهای احتمالی این نزدیکی در راستای چشم‌انداز تحولات در عرصۀ ژئوپلیتیک و اقتصاد سیاسی منطقۀ جنوب آسیا به‌ویژه بر منافع و امنیت ملی ایران به همراه توصیه‌های پیشنهادی بررسی شود.