پاکستان پس از دو دهه شراکت در جنگ جهانی علیه ترور، اکنون خود را نه تنها در مقابله با شبهنظامیان تابآور، بلکه در مواجهه با بحرانی عمیقاً درهمتنیده با بحران مشروعیت چندبعدی میبیند؛ بحرانی که در آن روایتهای مورد مناقشه، شکافهای حکمرانی و تنشهای منطقهای، دستاوردهای تاکتیکی عملیات نظامی را تضعیف میکنند. اتکای پاکستان به نیروی نظامی، ایمان پایدار دستگاه امنیتی به راهحلهای مبتنی بر قدرت سخت را نشان میدهد. اگرچه عملیاتهای نظامی میتوانند موقتاً جلوی شیوع خشونت را بگیرند، اما نمیتوانند با روایتهایی مقابله کنند که شبهنظامیان برای بقا، سازگاری و تأثیرگذاری میسازند.
کد خبر:4156