شنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۱ ساعت: ۰۰:۱۷
نسل متفاوتی از پهپادها در آسمان «نیمروز» و «هلمند»
MQ-9 Reaper؛ نسل متفاوتی از پهپادها در جنگ افغانستان
پهپادهای MQ-9 Reaper، با استفاده از یک مدار ماهواره‌ای مجزا، مناطق خاصی از ولایت‌های هلمند و نیمروز را در جنوب و جنوب غرب افغانستان به مدت 16 ساعت، در هفت روز هفته، تحت نظر قرار دهد و امکان پوشش 24 ساعته نیز وجود دارد.
نوع عملیات‌های شناسایی MQ-9 می‌تواند امکان تحرک آزادانه و راحت را از طالبان به ویژه در طول شب، سلب نماید.
ایران شرقی/
طبق اعلام «وزارت دفاع آمریکا»، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، قرارداری به ارزش بیش از 39.5 میلیون دلار با شرکت «جنرال اتومیکس» (General Atomics ) به امضا رسانده است که براساس آن، پهپادهای MQ-9 Reaper به کمک تفنگداران آمریکایی مستقر در ولایت «هلمند» افغانستان خواهند آمد.
این پهپادها، تفنگداران را قادر می‌سازند تا در جریان مأموریت‌های هوایی خود، به جای وابستگی به سایر یگان‌ها، عملکرد مستقل‌تری داشته باشند. گفته می‌شود که این پهپادها در حال حاضر تنها مبادرت به انجام مأموریت‌های اطلاعاتی، تجسس و شناسایی می‌کنند و مجهز به سلاح نخواهند شد.
پیمانکاران شرکت «جنرال اتومیکس» مسئولیت پرواز و نگهداری از این پهپادها را در جریان عملیات‌ها بر عهده خواهند داشت. براساس این توافق، این هواپیماهای بدون سرنشین از پایگاه‌های کنترل زمینی در شهر «یوما» ایالت «آریزونا» و شهر «پووی» ایالت «کالیفرنیا» هدایت می‌شوند و دیگر پیمانکاران مستقر در افغانستان نیز بر روند فرود و پرواز این پهپادها نظارت خواهند داشت.
هنوز مشخص نیست که چه تعداد از این پهپادها در اختیار تفنگداران آمریکایی مستقر در هلمند قرار خواهد گرفت.
طبق اسناد «فرماندهی سیستم‌های هوابرد نیروی دریایی» که ژانویه 2018 منتشر شد، قرار است یک مدار ماهواره‌ای مجزا برای این کار در نظر گرفته شود که بتواند یک منطقه خاص را دست‌کم به مدت 16 ساعت، در 7 روز هفته، تحت نظر قرار دهد. علاوه بر این، «جنرال اتومیکس» می‌تواند در موارد خاص، از پوشش 24 ساعته نیز استفاده کند.
اگر این مدار طبق استاندارد «گشت هوایی رزمی» MQ-9 نیروی هوایی آمریکا مدل‌سازی شود، در آن صورت «جنرال اتومیکس» باید دست‌کم 4 پهپاد را به طور هم زمان در حالت آماده باش داشته باشد. یکی از این پهپادها همیشه در پایگاه مستقر خواهد بود و بقیه هم به نوبت عازم سوختگیری و مأموریت می‌شوند.
این هواپیماهای بدون سرنشین به پشتیبانی مستقیم از یگان (Task Force Southwest) تفنگداران خواهند پرداخت. وظیفه این یگان، انجام مأموریت‌های مستشاری در ولایت‌های «هلمند» و «نیمروز» افغانستان است.
پهپادهای Reaper می‌توانند حداکثر با سرعت 482 کیلومتر در ساعت پرواز کرده و بیش از 1678 کیلوگرم مهمات و سلاح حمل کنند، از جمله موشک‌های Hellfire، بمب‌های GBU-12 Paveway II و جنگ افزارهای تهاجمی مستقیم GBU-38.
همچنین طبق طرح اولیه نیروی دریایی، قرار است پهپادهای Reaper مجهز به سیستم‌های راداری تصویری و سیستم دوربین‌های چند طیفی (multi-spectral camera system) شوند. پیشنهاد شرکت «جنرال اتومیکس» استفاده از رادارهای چند حالته Lynx بر روی این هواپیماها و نصب سنسورهای متحرک مجهز به دوربین‌های الکترو - اپتیکال و مادون قرمز در زیر دماغه هواپیما است؛ ترکیبی که می‌تواند کمک زیادی به مأموریت تفنگداران کند.
نوع عملیات‌های شناسایی MQ-9 می‌تواند امکان تحرک آزادانه و راحت را از طالبان و دیگر نیروهای شورشی، به خصوص در طول شب، سلب نماید.
اما از نظر تفنگداران، دستیابی به پهپادهای Reaper مقدمه‌ای برای تحقق برنامه آتی آنها جهت استفاده از پهپادهای MUX است که توانایی بسیار بیشتری از MQ-9 دارند. در حال حاضر، تفنگداران، انواع کوچک‌تری از پهپادهای پرتابی مثل RQ-7 Shadow و RQ-21 Blackjack در اختیار دارند.
این رسته از نیروهای نظامی با جدیت در تلاش است تا خود را مهیای استفاده از پهپادهای قدرتمند MUX (یا به عبارتی، سیستم هواپیماهای بدون سرنشین برای مأموریت‌های ویژه هوایی تفنگداران) کند. این پهپادها که اولین پهپادهای «گروه 5» تفنگداران به حساب می‌آیند، قدرت پرواز و فرود عمودی دارند و دارای قابلیت‌های متعددی می‌باشند، از جمله هشدار زود هنگام هوابرد (آواکس)، جمع‌آوری اطلاعات و انجام مأموریت‌های تهاجمی احتمالی.
طبق اعلام «وزارت دفاع آمریکا»، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، قرارداری به ارزش بیش از 39.5 میلیون دلار با شرکت «جنرال اتومیکس» (General Atomics ) به امضا رسانده است که براساس آن، پهپادهای MQ-9 Reaper به کمک تفنگداران آمریکایی مستقر در ولایت «هلمند» افغانستان خواهند آمد.
این پهپادها، تفنگداران را قادر می‌سازند تا در جریان مأموریت‌های هوایی خود، به جای وابستگی به سایر یگان‌ها، عملکرد مستقل‌تری داشته باشند. گفته می‌شود که این پهپادها در حال حاضر تنها مبادرت به انجام مأموریت‌های اطلاعاتی، تجسس و شناسایی می‌کنند و مجهز به سلاح نخواهند شد.
پیمانکاران شرکت «جنرال اتومیکس» مسئولیت پرواز و نگهداری از این پهپادها را در جریان عملیات‌ها بر عهده خواهند داشت. براساس این توافق، این هواپیماهای بدون سرنشین از پایگاه‌های کنترل زمینی در شهر «یوما» ایالت «آریزونا» و شهر «پووی» ایالت «کالیفرنیا» هدایت می‌شوند و دیگر پیمانکاران مستقر در افغانستان نیز بر روند فرود و پرواز این پهپادها نظارت خواهند داشت.
هنوز مشخص نیست که چه تعداد از این پهپادها در اختیار تفنگداران آمریکایی مستقر در هلمند قرار خواهد گرفت.
طبق اسناد «فرماندهی سیستم‌های هوابرد نیروی دریایی» که ژانویه 2018 منتشر شد، قرار است یک مدار ماهواره‌ای مجزا برای این کار در نظر گرفته شود که بتواند یک منطقه خاص را دست‌کم به مدت 16 ساعت، در 7 روز هفته، تحت نظر قرار دهد. علاوه بر این، «جنرال اتومیکس» می‌تواند در موارد خاص، از پوشش 24 ساعته نیز استفاده کند.
اگر این مدار طبق استاندارد «گشت هوایی رزمی» MQ-9 نیروی هوایی آمریکا مدل‌سازی شود، در آن صورت «جنرال اتومیکس» باید دست‌کم 4 پهپاد را به طور هم زمان در حالت آماده باش داشته باشد. یکی از این پهپادها همیشه در پایگاه مستقر خواهد بود و بقیه هم به نوبت عازم سوختگیری و مأموریت می‌شوند.
این هواپیماهای بدون سرنشین به پشتیبانی مستقیم از یگان (Task Force Southwest) تفنگداران خواهند پرداخت. وظیفه این یگان، انجام مأموریت‌های مستشاری در ولایت‌های «هلمند» و «نیمروز» افغانستان است.
پهپادهای Reaper می‌توانند حداکثر با سرعت 482 کیلومتر در ساعت پرواز کرده و بیش از 1678 کیلوگرم مهمات و سلاح حمل کنند، از جمله موشک‌های Hellfire، بمب‌های GBU-12 Paveway II و جنگ افزارهای تهاجمی مستقیم GBU-38.
همچنین طبق طرح اولیه نیروی دریایی، قرار است پهپادهای Reaper مجهز به سیستم‌های راداری تصویری و سیستم دوربین‌های چند طیفی (multi-spectral camera system) شوند. پیشنهاد شرکت «جنرال اتومیکس» استفاده از رادارهای چند حالته Lynx بر روی این هواپیماها و نصب سنسورهای متحرک مجهز به دوربین‌های الکترو - اپتیکال و مادون قرمز در زیر دماغه هواپیما است؛ ترکیبی که می‌تواند کمک زیادی به مأموریت تفنگداران کند.
نوع عملیات‌های شناسایی MQ-9 می‌تواند امکان تحرک آزادانه و راحت را از طالبان و دیگر نیروهای شورشی، به خصوص در طول شب، سلب نماید.
اما از نظر تفنگداران، دستیابی به پهپادهای Reaper مقدمه‌ای برای تحقق برنامه آتی آنها جهت استفاده از پهپادهای MUX است که توانایی بسیار بیشتری از MQ-9 دارند. در حال حاضر، تفنگداران، انواع کوچک‌تری از پهپادهای پرتابی مثل RQ-7 Shadow و RQ-21 Blackjack در اختیار دارند.
این رسته از نیروهای نظامی با جدیت در تلاش است تا خود را مهیای استفاده از پهپادهای قدرتمند MUX (یا به عبارتی، سیستم هواپیماهای بدون سرنشین برای مأموریت‌های ویژه هوایی تفنگداران) کند. این پهپادها که اولین پهپادهای «گروه 5» تفنگداران به حساب می‌آیند، قدرت پرواز و فرود عمودی دارند و دارای قابلیت‌های متعددی می‌باشند، از جمله هشدار زود هنگام هوابرد (آواکس)، جمع‌آوری اطلاعات و انجام مأموریت‌های تهاجمی احتمالی.