ایران شرقی/

جامعه ترکمنستان، کماکان مبتنی بر ساختاری قبیله‌ای است. قبایل تکه، یموت، ارساری، عالی‌ایلی و سالیق، از جمله این قبایل هستند که هریک، به نسبت جمعیت، موقعیت اسکان تاریخی و بهره‌مندی از توزیع قدرت سیاسی، در جامعه و سیاست ترکمنستان نقش ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، جایگاه هر قبیله و نخبگان برآمده از آن در ساختار قدرت سیاسی این کشور نیز، بر بنیانی از همین قبیله‌گرایی استوار شده است.
بر این مبنا، شناخت و تبیین بنیان‌های اجتماعی نظام سیاسی در ترکمنستان، به‌طور مستقیم با نتایج مثبتی که می‌تواند در أخذ تصمیم‌های بهینه و تعامل فعّال در عرصه سیاست خارجی ج.ا.ایران به‌کار آید، مرتبط است. همچنین زمینه‌ای است تا به واسطه آن، کفایت تبیینی نظریات مبتنی بر «عقلانیت» در مواجهه با جامعه‌ای منحصر به فرد به محک آزمون درآمده، گامی هرچند کوچک در مسیر توسعه دانش‌های مرتبط برداشته شود.

مطالعه حاضر، با مراجعه مستقیم به متون زبان ترکمنی (با الفبای فارسی-عربی، سریلیک و لاتین) انجام شده
است که در تقویت چشم انداز بومی متن، مؤثر می‌باشد.
علاوه برآن، به موجب غنای نسبی مطالعات انجام شده به زبان ترکی استانبولی در خصوص تاریخ، جامعه و فرهنگ ترکمنستان، این منابع نیز مورد توجه بوده است. ادبیات (کلاسیک، معاصر و فولکلور) ترکمنستان، یکی دیگر از منابع موردنظر در مطالعه حاضر است که به سبب فراهم کردن داده‌های بکر و آمیخته با زوایای فرهنگ و جامعه ترکمن‌ها دارای اهمیت می‌باشد.

در این پژوهش کاربردی؛ پس از بیان کلیات، در فصل نخست، ساختار اجتماعی قبیله ای در ترکمنستان و در جامعه
ترکمنها مورد واکاوی قرار گرفته و در فصل دوم، معرفی و بررسی ساختار قدرت سیاسی در ترکمنستان و
کنکاش در ویژگی‌های متمایز این ساختار مورد توجه بوده است.
فصل سوم، در صدد شناخت کم و کیف رابطه تأثیر و تأثّر جامعه و سیاست در ترکمنستان برآمده و در پی تبیین و تحلیل رابطه بنیان‌های اجتماعی قبیله‌ای و ساختار قدرت سیاسی در این کشور بوده است. پایان بخش متن نیز، علاوه بر مرور فرصت‌ها و چالش‌های روابط ایران و ترکمنستان، بیان نتایج و تصریح یافته‌های مطالعه را در بر دارد.

برای دریافت متن کامل این پژوهش میتوانید اینجا را کلیک کنید.